Baba

Anne kenara çekil biraz,

Arkanda biri var hep gölgelediğin.

Eve elinde bazen ekmek, bazen karpuzla gelen

Babamdır o  görmemi engellediğin.

Onu da çok seviyorum ama,

Onu hep gölgende bırakmaya çalışıyorsun.

Seni daha çok sevmemi istediğin için mi,

Sevgide durmazcasına hep babamla yarışıyorsun?

Sen olmasan yemeğimizi kim yapar?

Kim temizler evimizi?

Ama geçenlerde kuduz köpek saldırdığında,

Babamdı koruyan hepimizi.

Anne korkma! Seni çok seviyorum.

Yuvadan uçmamız için zaman dolmadan,

Gölgeleme babamı bırak sevsin bizi!

Ben baba, ablam ana olmadan...

Gladbeck, 17.09.2013

Maksut Sarı